- kefgîr
- (F.)[ ﺮﻴﮕﻔﮐ ]kevgir.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
KEFGİR — f. Köpük tutan. * Kevgir, delikli kap … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
kevgir — is., Far. kefgīr 1) Uzun saplı, yayvan, derin kaplardan yiyecekleri süzerek almaya yarayan delikli kepçe 2) Haşlanmış yiyeceklerin sıvılarını veya bazı sıvıları süzmek için kullanılan, delikli, genellikle yuvarlak biçimli mutfak kabı, süzgeç … Çağatay Osmanlı Sözlük
đevdir — đèvdīr (đèvđīr) m <G đevdíra> DEFINICIJA reg. metalna posuda za cijeđenje; cjedilo, cjediljka, škrova ETIMOLOGIJA tur. kevgir ← perz. kefgȋr … Hrvatski jezični portal
çolpu — pelev edici, çöpden mâmul kefgir, yılgın ve kamışdan kefçe, sürme … Çağatay Osmanlı Sözlük
çumuş — (çumşuk) büyük kefçe, kefgir, susak, büyük kaşık … Çağatay Osmanlı Sözlük
sözgüç — sözücü alet, kefgir … Çağatay Osmanlı Sözlük
tirliğ — kazganı bulayacak alet, kefgir gibi … Çağatay Osmanlı Sözlük